-
1 godnoś|ć
f 1. sgt (duma) dignity, pride- godność człowieka human dignity- z godnością [zachować się, powiedzieć] with dignity- bez godności [osoba] lacking in dignity; [zachowanie] undignified; [zachowywać się] in an undignified manner- pełen godności dignified- dodawać czemuś godności to dignify sth, to lend sth dignity- dodawać komuś godności to give a. lend sb dignity- uwłaczający godności demeaning, humiliating- urazić czyjąś godność to hurt sb’s pride2. sgt książk. (nazwisko) (sur)name- pana godność? (what’s) your name, please?3. (G pl godności) książk. (funkcja, urząd) office, rank- godność marszałka/premiera the office of marshal/prime minister- godność królewska royalty- nadawać komuś godność kardynała to confer the rank of cardinal on sb- piastować godność to hold an office- składać godność to hand in one’s resignation- być obsypanym godnościami to be showered with honoursThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > godnoś|ć
-
2 entwürdigend
entwürdigend [ɛnt'vʏrdɪgənt] adjhańbiący, uwłaczający godności
См. также в других словарях:
napluć — dk Xa, naplućpluję, naplućplujesz, naplućpluj «plunąć na coś albo w coś» Napluć na podłogę. ◊ pot. Napluć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, potraktować kogoś obelżywie, w sposób obraźliwy, uwłaczający jego godności osobistej» ◊… … Słownik języka polskiego
niegodny — niegodnyni a. niegodzien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nie zasługujący na coś, nie wart czegoś; uwłaczający komuś» Jest niegodny (niegodzien) szacunku, uwagi. Czyn niegodny uczciwego człowieka. 2. książk. «pozbawiony godności, honoru;… … Słownik języka polskiego
